Korowód

daeclan

Jestem po pierwszych przesłuchaniach płyty "Dzień Dobry panie Marku", dlatego pozwolę sobie na kilka słów komentarza. Płyta jest bardzo ładnie wydana, ale najważniejsza w niej, jest oczywiście zawartość muzyczna. Tu powstaje mały problem, bo czy płytę należy oceniać w odniesieniu do oryginalnych wykonań, do wcześniejszych aranżacji Grzegorza Turnaua i Michała Bajora, a może po prostu wyrzucić wszystkie te "uprzedzenia" i skupić się na tym, czego dokonała grupa Dzień Dobry. I chociaż ta ostatnia wersja brzmi najbardziej rozsądnie, to wydaje się że od pewnych porównań nie uciekniemy.

Pierwszym czynnikiem nasuwającym się po przesłuchaniu płyty jest jej frywolność w odniesieniu do oryginałów. Ortodoksi będą pewnie kręcić nosem, liberałowie zachwycą się nowym powiewem znanych piosenek, płynącym z aranżacji Piotra Mireckiego i Krzysztofa Maciejowskiego. Osobiście często byłem rozczarowany piosenkami Marka Grechuty, wykonywanymi przez innych artystów, z okazji koncertów okolicznościowych, dlatego z dużą rezerwą podchodzę do takich wykonań. Konkurs o "Serce Szczerozłote" odbywający się przy okazji festiwalu "Korowód" unaocznił nam słuchaczom, że pomysły na aranżacje twórczości Marka Grechuty są niezbadane. Takim jest bez wątpienia projekt grupy Dzień Dobry. Wersje zespołu nasuwają skojarzenie z brzmieniem Starego Dobrego Małżeństwa czy Wolnej Grupy Bukowina, gdzie nacisk położono na gitarę i skrzypce. Za najbardziej udane wersje uważam znane już wcześniej: "Gdyby był taki aparat" i "Dni, których nie znamy". Płyta zawiera poza 10 utworami Marka Grechuty, cztery kompozycje zespołu, z tym że dwie z nich bezpośrednio nawiązują do postaci artysty - "Dzień Dobry panie Marku" i "Zamiast nam się żegnać Marku" (do gustu przypadła mi szczególnie ta pierwsza).

Trudno pokusić się o jednoznaczna ocenę płyty, bo każdy kto zdecyduje się na jej kupno, zrobi to sam. Ważne że twórczość Marka Grechuty ciągle inspiruje, i być może o to właśnie chodzi najbardziej.